เมื่อคืนอายนอนบ้านน้องสาว
ถ่ายทั้งคืน
กระโดดออกมาจากกรงพร้อมสายน้ำเกลือด้วย
คงเพราะพื้นมันชื้น จากอาเจียนและอึของหนู
เลยนอนไม่สบายตัว
เลยใช้กำลังที่อ่อนระโหยโรยแรง
กระโดดออกมาจากกรง
เมื่อคืนน้องสาวเลยงานหนัก
ต้องลุกมาดูหนูทุกๆ 3 ชม.
เช้ามาก็ยังซึม และเพลีย
ยังถ่ายปนเลือด และยังอาเจียนอยู่
เช้าก่อนไปทำงาน พาน้องอายไปส่งคุณหมอที่ รพ. ก่อน
คุณหมอสอบถามอาการ และให้ยาหลายอย่าง
ทั้งยาต้านไวรัส ยาต้านแบคทีเรียในลำไส้ กลูโคส
พี่ๆ ผู้ช่วยคุณหมอ ดูแลน้องอายอย่างดี
ตอนเย็นแม่มารับน้องอายกลับ
หมอบอกว่ายังถ่ายอยู่ 2 รอบ ยังมีเลือดปนเยอะเหมือนกัน
แต่ก็เหมือนมีแรงกว่าเมื่อวาน
แต่ก็ยังนอนซมอยู่
ตอนแม่พากลับบ้าน อายอาเจียนอีกรอบ
เพราะแม่ขับซิ่ง – -“
เวลามองหน้าอาย เป็นอารมณ์ที่บอกไม่ถูก
เหมือนอายพยายามจะบอกว่า “หนูขอโทษที่หนูป่วย” “หนูขอโทษ ที่ทำให้แม่และพี่ๆ เดือดร้อน”
มองหน้าอายทีไร ก็พาลจะร้องไห้ทุกที
สงสารอายมาก อยากให้อายหายป่วยไวๆ
ถึงอายจะเพี้ยนๆ
สายตาไม่ดี ชอบเห่าพี่ๆ เพราะมองเห็นไม่ชัด นึกว่าเป็นคนแปลกหน้า
เอ๊ะ…หรือหนูว่าพี่ๆ หน้าแปลก -“-
อายเกิดมาหลังเพื่อน ตัวเล็กกว่าเพื่อน
อยู่ๆ ก็เป็นเชอรี่อายขึ้นมาซะอย่างงั้น
น้องอายเลยได้ชื่อว่า “อาย” นั่นเอง
น้องอายเคยถูกเลือกให้ไปอยู่กับคนอื่น
แต่ก็ถูกส่งกลับมาในวันรุ่งขึ้นเพราะเห่าเสียงดังมาก
พี่ไม่รู้เหมือนกันว่าหนูทำแบบนั้นเพราะไม่อยากอยู่กับเขา
และหนูอยากกลับมาอยู่บ้านกับพี่ๆ ใช่หรือไม่
แต่ที่พี่รู้ก็คือ หนูจะเจียมตัวกว่าใครๆ
เวลาโดนดุ หนูจะนอนแผ่หงายท้อง สั่นหางดิกๆ
ประหนึ่งว่าหนูยอมแล้วค่า ยอมทุกอย่างแล้ว รักหนูหน่อยนะคะ
อืมมมมม
เขียนไปก็จะร้องไห้ไป
อยากบอกน้องอายว่า
พี่ๆ พ่อ แม่ รักน้องอายนะ
น้องอายหายไวๆ ล่ะ T_T